Je hebt twee soorten mensen: mensen die de herfst haten (of minder prettig vinden) en mensen die smachten naar de herfst. Ik ben onder optie twee te scharen: de herfst kan wat mij betreft niet lang genoeg duren. Zwijmel je mee over de fijnigheden van de herfst of wil je met een positiever gevoel het najaar in? Lees dan gauw verder!

In mijn vrienden- en kennissenkring is het algemeen bekend: ik hou van de herfst en niet van de zomer. Tuurlijk, een dagje prachtig zomerweer met ijsjes, barbecues en zwierige zomerjurkjes is leuk, maar afgelopen zomer duurde mij écht te lang. Gelukkig is alles een fase en met een beetje geduld dient het najaar zich vanzelf aan. Dan wordt de zon wateriger, de lampen moeten aan onder het avondeten en ontbijt en de schappen in de supermarkt veranderen van fris en fruitig naar de warme smaken van kaneel, chocola en mandarijn. Dat is ook één van de fijnste dingen aan de herfst: het is minder warm en daarom heb je (ik althans) 's avonds meer zin om een lekkere maaltijd op tafel te zetten. In de zomer eten wij vaak snelle, gemakkelijke maaltijden want wie zet er in een bloedheet huis de oven aan of wil een lange tijd boven het fornuis hangen? Het is nu weer tijd voor stamppotten, warme lasagna en pompoensoep. Oh en noemde ik al pompoensoep? Heel veel pompoensoep.

Naast het lekkere eten vind ik dat je ook leukere outfits aan kunt trekken, simpelweg omdat je meer kleren aan moet. Perfect om dat pepernotenbuikje te verhullen. Mijn kledingkast vult zich in deze periode met warme tinten als okergeel, navy, donkergroen en kledingstukken hebben fijne structuren en zijn zacht, heel zacht en gezellig. Blote benen zijn veel te koud, dus laat dat scheermesje lekker liggen, als je dat niet al deed, een panty of maillot is het scheren van de herfst!

Een paar jaar geleden ging ik op mijn verjaardag met mijn vriend samen wandelen in het bos bij Soest. Het was zo'n herfstdag die iedereen fijn vindt: de zon scheen, de temperatuur vroeg om een openhangende jas en het bos kleurde rood en bruin. Al wandelend schopten we bladeren voor ons uit en de zon zorgde voor een uren durend golden hour. Sindsdien verheug ik me altijd op zo'n dag, die dan net als toen in een weekend valt waarin nog niets vast staat. En dat als je 's middags weer naar huis gaat, je met je frisse neus warme chocolademelk maakt en pepernootjes of appeltaart eet in de schemering. Met hier en daar een flakkerend kaarsje.

x Henrieke