Het leek heel even lente te worden met temperaturen van veertien (!) graden, maar het is allesbehalve lente. Sterker nog, de ijsclubs maken de ijsbanen gereed! Dat vraagt toch ook méér warme chai theetjes, lekkere truien en het blazen van dampwolkjes. Afgelopen maand heb ik in één weekend volop lente én volop winter gevoeld, hebben mijn vriend en ik een aanschaf gedaan voor een nog volwassener leven en onderging ik een metamorfose. Ik laat het je allemaal zien in mijn maandelijkse art journal!

Omdat in ons vorige huis de kledingkasten ingebouwd waren, waren wij nog niet in het bezit van een fatsoenlijke garderobe kast. Sinds de verhuizing, afgelopen mei, lagen onze kleren in kleine ladenkastjes. Dat ging prima in de zomer, maar toen de wintertruien uit hun vacuumzakken werden gehaald en hun intrede namen in diezelfde ladenkastjes, werd het toch wat krap. Zodoende reden wij op zondagmiddag naar IKEA en kochten daar een gigantische kledingkast. Wij vinden het in elkaar zetten van IKEA-meubelen super leuk (zie ik daar een carrièreswitch?) en hebben deze feestelijke activiteit dan ook over een paar avonden verdeeld. En nee, dit is niet sarcastisch, wij vinden dat echt leuk. Écht.

Tijdens het maken van een DIY maakte ik een foto van mezelf en daar schrok ik van. Niet van de pukkels die ik op mijn zesentwintigste nog steeds heb, maar van de onderkant van mijn haar. Het was dood, de helft was afgebroken en het ploos alsof ik de onderkant van mijn haar dagelijks kamde met schuurpapier. De volgende dag zat ik om 9:00 uur stipt bij de kapper en is er ongeveer vijftien centimeter af geknipt!

Op een maandagmiddag ging de bel en daar stond een meneer met een bos bloemen in zijn hand. Meteen gingen alle radaren in mijn hoofd af: 'Heb ik een prijs gewonnen?' 'Het is toch nog veel te vroeg voor stiekeme aanbidders?' 'Oh, de buren zijn zeker niet thuis' De bos bloemen bleek echt voor mij te zijn en had mijn schoonzus opgestuurd nadat ik haar had geholpen met het maken van een familie triviantspel. Zo lief! En gelukkig geen geheime aanbidder, want dat kan ik nooit uitleggen aan Leon.

Een vriendinnetje van mij woonde en werkte een paar maanden in Odense, Denemarken en daarom besloot ik samen met een ander vriendinnetje om haar op te zoeken. Het weekend bestond uit kletsen, sightseeing en snoepjes eten. Over snoepjes gesproken, Deense huizen zijn snoepig! Af en toe is er een straatje waarin alle huizen heel klein zijn en gezellige pastelkleurtjes hebben, zo schattig.

Op zondag reden we naar het noorden van het eiland Odense en daar hebben we een mooie wandeling gemaakt. Hoewel het zaterdagmorgen nog sneeuwde, was een sjaal nu niet eens nodig. Het was prachtig weer, windstil, zonnig en het uitzicht was fenomenaal. Toen we echter een uurtje later op een ander strand liepen was het ijskoud en was ik heel blij met de panty die ik onder mijn broek droeg.

In Odense is Hans Christian Andersen geboren en dat zie je overal in de stad terug. We hebben ook zijn woonhuis gezien, te midden van alle andere kleine, gekleurde huisjes.

Na twee wandelingen gingen we opwarmen in een gezellig koffietentje waar ze het hele plafond vol hadden gehangen met rotan lampen. Wij zoeken nog een lamp voor op zolder en dit vind ik zeker een optie. De lampenkappen zitten al in mijn winkelwagentje van de VTwonen webshop, hihi!

Hoewel ik absoluut geen basketbalfan ben - ik was tijdens gym altijd bang voor die bal waar alle jongens zo ontiegelijk hard mee gooiden - vind ik het kijken van professioneel basketbal super leuk! De club hier in Groningen heet Donar en zij zijn behoorlijk goed, volgens mij staan ze vaak bovenaan van alle clubs in Nederland. Zoals je ziet heb ik er weinig verstand van, maar iedere keer leer ik wat en stiekem vind ik de cheerleaders die tijdens iedere time-out en rust optreden het allerleukste.

 

Wat heb jij afgelopen maand gedaan en wacht je ook met smart op het moment dat je je schaatsen kunt ombinden? Ik wel!

xHenrieke