Als kind zag ik mijn moeder en oma altijd breien: truien, kerstballen, sjaals en heel veel sokken. Zo langzamerhand kunnen ze de halve wereldbevolking voorzien van een paar lekker warme gebreide sokken en dan nog zijn er genoeg voor aan onze eigen voeten. Het breien is me dus met de paplepel ingegoten. Toen ik het wilde leren, was ik eigenlijk nog te jong. Toch zette mijn moeder een paar steken op een pen en ik begon te tikken. Als ik er niet was, breide ze een stukje en zo leek het net alsof ik zelf een lapje breide. Later heb ik wel echt zelf leren breien en tot nu toe heb ik een aantal heel gave dingen gemaakt!

Natuurlijk begon mijn breicarrière met een lapje die schots en scheef is aan de zijkanten. Hier en daar zat een gat van een gevallen steek die even verderop op wonderbaarlijke wijze teruggekeerd is door een onverhoedse omslag. Maar het kon me niet snel genoeg gaan; al gauw was ik wel klaar met de vierkante lapjes en kende ik het riedeltje van het breien op mijn duimpje. Ik wilde meer en zodoende begon ik echte projecten. Waaronder deze zomersjaal. Gebreid met katoen op heel dikke pennen, waardoor een luchtig breiwerk is ontstaan. Ik heb de sjaal best vaak gedragen, maar ik ga hem binnenkort toch uithalen. De sjaal draag ik nu niet meer en ik wil het garen gebruiken voor een ander project. Recycling at his finest!

Rondbreien op vier pennen had ik nog nooit gedaan en daarom heb ik deze muts op twee pennen gebreid en later aan elkaar genaaid. Hij is super lekker groot en ruim, en heerlijk warm. Toch vond ik het stom dat ik dit op twee pennen heb gebreid en daarom heb ik snel geleerd rond te breien met vier pennen.

Ach en als je dan toch op vier pennen kunt breien, dan kun je ook wel sokken breien, toch? Sokken breien is heel leuk, maar het vergt wel wat geduld. Maar wat is nou leuker om ze daarna aan te kunnen trekken? 

Vlak voor de troonswisseling kwam er een boekje uit van Fiona Goble met breipatronen om de leden van het Nederlandse koninklijk huis te breien. Dat is toch geweldig! Ik kreeg het boekje cadeau en heb de hele dag voor de televisie gebreid. Stiekem verwachtte ik dat ik na zo'n dag breien iedereen had gemaakt, maar alleen Máxima is klaar. Willem-Alexander ligt nog steeds ergens in een doos te wachten tot hij ook een mond krijgt en accessoires op zijn jasje...

En ook de breiboeken van het Noorse breiduo Arne en Carlos verslind ik. Ze hebben zulke inspirerende ideeën! Dit is muis Magnus, een van de leukste projecten die ik heb gemaakt. Het was wel een priegelwerkje af en toe, want je breit alles op vier naalden, dat kon ik ondertussen en na zulke projecten verleer je dat niet snel meer.

Ook deze pop is een patroon van Arne en Carlos. Oh wat was dit gaaf om te maken! Hoewel de benen eindeloos lang leken te duren, kon ik me enorm verliezen in dit project. Vooral het jurkje was onwijs leuk. Bij iedere steek moest ik nadenken of ik het goede deed en het resultaat is een prachtig, stevig jurkje. En tja, blauwe haren, ik vond de wol zo mooi, dat moest gewoon.

Na het vorige project had ik de smaak te pakken met het inbreien van patronen: jacquard welteverstaan. Ik kon er geen genoeg van krijgen en heb toen als de wiedeweerga dit muisje gebreid. Je kunt het misschien wel zien, maar de wol die ik hiervoor heb gebruikt, is van betere kwaliteit dan van de vorige pop en muis. Bij een probeerproject gebruik je natuurlijk niet de duurste wol, maar als je op een gegeven moment weet dat het gaat lukken, is het fijn om betere wol te gebruiken. En dat is echt niet veel duurder. Betere wol is zachter en breit lekkerder, ook raakt je draad minder snel in de knoop. Een echte aanrader.

Last but not least: een trui voor mijn vriend! Ik had al veel gemaakt en ik wilde gaan voor de echte uitdaging: het breien van een trui. Het patroon komt uit een breiboek van de Burda, minstens veertig jaar oud, met verrassend genoeg echt leuke patronen. Ik heb een flinke duit geld uitgegeven aan wol van goede kwaliteit en aan nieuwe breipennen. Deze trui wordt gebreid op een rondbreinaald met verschillende diktes. Tja, die had ik niet zo even liggen, hihi. Hoewel het erg moeilijk was, heb ik me keurig gehouden aan de woorden van de mevrouw in de winkel en mijn moeder om eerst een proeflapje te breien en zo de stekenverhouding goed te hebben. En toen kon ik aan de slag. Het is echt een mooie trui geworden en het staat Leon super goed. Een beetje anticlimax: hij is zo warm, dat Leon hem nauwelijks draagt... Bummer! Het wordt tijd voor lange winterwandelingen en dat hij dan aankan als ware een jas. Wordt 'ie tenminste nog gebruikt, hihi.

Heb jij weleens gebreid en wat is jouw mooiste project?